Friday, November 5, 2010

မိသားစု

မိသားစုဆိုတာ
တစ္ေယာက္ေရ့ွေရာက္ဖို႔
တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုတ္ရတယ္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းတိုးထြက္ဖို႔
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း အခုတ္ခံရတယ္
မိသားစု သီခ်င္းဟာ အတက္အဆင္းရွိတယ္
သံစံုၿမည္တယ္။
မိသားစုဆိုတာ
လူေၿခာက္ေယာက္ရွိ လူေၿခာက္ေယာက္
လက္၁၀ေခ်ာင္းရွိ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း
ေခတ္က ေတာင္းဆိုတဲ႔အတိုင္း လႈပ္ရွားရတယ္
အိမ္ရွိလူအကုန္။
လဲက်သြားတဲ႔ ငါအေဖေနရာကို
င့ါညီေလးဝင္ခဲ့ တယ္
ယိုင္နဲ႔သြားတဲ႔ ငါအေမရဲ႔ ေနရာကို
ငါ့ညီမေလး ဝင္ခဲ႔တယ္
မိသားစုကို ငါမၿမင္ခဲ႔ဘူး။
ငါ့အေတြးအေခၚက သားသမီးဆိုတာ
သီးၿခားရွင္သန္ရတဲ႔ ဘဝတစ္ခု
ငါက လမး္ေပၚမွာၾကီးၿပင္းခဲ႔လို႔
လမ္းနဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။
ငါ့မိသားစုမွာ ငါဟာ မလင္းတဲ႔မီး
ငါ့မိသားစုမွာ ငါဟာ မလဲုၿခံဳတဲ႔ထရံ
င့ါၾကိဳးကို တီးခတ္လိုက္တိုင္း အသံေၾကာင္ထြက္တယ္
ငါ့မိသားစုမွာ
မိုးယိုေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ ဆိုရင္လည္း
ငါပဲၿဖစ္မွာ
ငါ့မိသားစုမွာ
ၾကမ္းခင္းတစ္ေပါက္ က်ိဳးပဲ႔ေနတယ္ဆိုလည္း
ငါပဲၿဖစ္မွာ
မေအာင္ၿမင္တဲ႔ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ့ မိသားစုပဲ
မဝင္တဲ႔ဂိုးေတြက ငါသြင္းခဲ႔တာ။

စိုင္းဝင္းၿမင့္

No comments: